کنعان دل، بدون تو شادی پذیر نیست
یوسف! ظهور کن که پریشان شدن بس است
گریه ... فراق ... گریه ... فراق ... این چه رسمی است؟!
دیگر بس است این همه گریان شدن بس است
تا کی گناه پشت گناه ایّها العزیز؟!
تا کی اسیر لذّت عصیان شدن؟! بس است
خسته شدم از این همه بازی روزگار
مغلوب نفس خاطی و شیطان شدن بس است
سرگرم زندگی شدنم را نگاه کن
بر سفره های غیر تو مهمان شدن بس است
بسم الله الرحمن الرحیم
دلشکسته گشتیم از فراغت یا مهدی , سرشکسته گشتیم از نگاهت یا مهدی
درپناهت استواریم یا مهدی , بی تو صبر و قراری نداریم یا مهدی
کی شود فاصله ها کم کنی , روزگار ما ز غصه ها کم کنی یا مهدی
گر چشمان بی مقدارم تورا دید , خوشتر ز این روز نتوانم دید یا مهدی
عطش عشق تو مرا گرفتار کرد , نگاه پر مهرت مرا بی مقدار کرد یا مهدی
بر تو چه گویم که دلی پر ز غم دارم , از دوری تو روزگاری پر ز غم دارم یا مهدی
گر تو آیی دلهای مردم آرام شود , چشم مردم با دریای بیکران تو آرام شود یا مهدی
گر تو آیی کودکان غم مخورند , از فراغت این همه درد مخورند یا مهدی
کودکان زیر آوارها آتش مدفونند , پس کی می آیی مولای ما یا مهدی
چون گروهی لا اله الا الله سر میدهند , با زبان پر گناه اسم خدا سر میدهند یا مهدی
کودکان بی گناه را می کشند , بر زنان بی دفاع تیر ها می کشند یا مهدی
گر تو آیی این همه مشگل نباشد در روزگار , گر تو آیی کس نتواند کند جایی خراب یا مهدی
از نبودت همه رخسارها سرخ یا سیاه , از نبودت جشم ها کبود و سیاه یا مهدی
کشوری بر کشور دیگر لشکر می کند , از فراغ دوریت لشکر تا دندان مسلح می کند یا مهدی
تا به هر کس این همه آزارها می کند , اشک ما را بر دیده جاری می کند یا مهدی
چون تو آیی همه جا آباد کنی , بر دل پر نقص ما ساز کنی یا مهدی
چون تو آیی همه را به راه کنی , با ورودت همه راه ها صاف کنی
سر شکسته گشتیم از نگاهت : از نگاه پر محبت تو خجالت زده ایم
چشمان بی مقدار : چشمان بی ارزشمان
لشگر : جنگ
ساز : ساختن
به راه : راه راست
صاف : از بین بردن همه بدی ها و مشکلات
