رواج تهمت در جامعه

بسم الله الرحمن الرحیم

رواج تهمت در جامعه موجب از میان رفتن اعتماد متقابل افراد نسبت به یکدیگر می شود، پاشیده شدن زندگی و از میان رفتن دوستی ها مولود رواج این گناه کبیره در جامعه است. پیامبر خدا صلى الله علیه وآله می فرمایند: «هر کس به مرد یا زن مؤمن بهتان زند یا درباره او چیزى بگوید که از آن مبراست، خداوند در روز رستاخیز وى را بر تلّى از آتش نگه دارد تا از حرف خود درباره او برگردد».

عصر شیعه ـ شاید برای شما هم پیش آمده باشد که در جمعی از پیشرفت شخص غایبی حرفی به میان بیاید و افراد جمع دلایل پیشرفت آن شخص غایب را دزدی، دغل کاری و هزاران صفت زشت دیگر بدانند، در صورتی که این افراد بدون هیچ دلیل و مدرکی برای اثبات اینکه آیا واقعا آن فرد با دزدی به جایگاه و مقام فعلی رسیده اند، به بیان مطلب می پردازند؟! فقط حرف می زنند تا چیزی گفته باشند؛ از این عمل در اسلام با عنوان تهمت یاد می شود. وجود اینچنین گناهانی در جامعه که روز به روز بر شدت آن افزوده می شود ما را بر آن داشت تا در این نوشته اثرات تهمت، این گناه خانمان سوز را بررسی کرده و بدانیم که کسانی که به راحتی به دیگران تهمت می زنند و همچون کسانی که در قرآن از ایشان به عنوان «حمالهَ الحطب»، یا همان هیزم کشان آتش یاد می‌کنند، چه عقوبتی در دنیا و آخرت در انتظارشان است، آنچه پیشروی شماست اثرات این گناه کبیره است.

صفحه سه قرآن کریم

صفحه سه قرآن کریم آیات 6 تا 16 سوره مبارکه بقره می باشد که اینگونه شروع می شود:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا سَوَاءٌ عَلَیْهِمْ ءَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لا یُؤْمِنُونَ (٦)

خَتَمَ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَعَلَى سَمْعِهِمْ وَعَلَى أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ (٧)

وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ وَبِالْیَوْمِ الآخِرِ وَمَا هُمْ بِمُؤْمِنِینَ (٨)

یُخَادِعُونَ اللَّهَ وَالَّذِینَ آمَنُوا وَمَا یَخْدَعُونَ إِلا أَنْفُسَهُمْ وَمَا یَشْعُرُونَ (٩)

فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزَادَهُمُ اللَّهُ مَرَضًا وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ بِمَا کَانُوا یَکْذِبُونَ (١٠)

وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ لا تُفْسِدُوا فِی الأرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ (١١)

أَلا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَلَکِنْ لا یَشْعُرُونَ (١٢)

وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ آمِنُوا کَمَا آمَنَ النَّاسُ قَالُوا أَنُؤْمِنُ کَمَا آمَنَ السُّفَهَاءُ أَلا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهَاءُ وَلَکِنْ لا یَعْلَمُونَ (١٣)

وَإِذَا لَقُوا الَّذِینَ آمَنُوا قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا إِلَى شَیَاطِینِهِمْ قَالُوا إِنَّا مَعَکُمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِئُونَ (١٤)

اللَّهُ یَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَیَمُدُّهُمْ فِی طُغْیَانِهِمْ یَعْمَهُونَ (١٥)

أُولَئِکَ الَّذِینَ اشْتَرَوُا الضَّلالَةَ بِالْهُدَى فَمَا رَبِحَتْ تِجَارَتُهُمْ وَمَا کَانُوا مُهْتَدِینَ (١٦)

************************************************

معنای آیات:

کسانی که کافر شدند برایشان یکسان است که بیم دهیشان یا بیم ندهیشان ،ایمان نمی آورند(6)خداوند بر دلهاشان و برگوشهاشان مهر نهاده و بر دیدگانشان پرده ای است و آنان را عذابی است بزرگ است(7)و از مردمان کسانی گویند : به خدا و به روز واپسین ایمان آوردیم و حال آنکه ایمان ندارند(8)به پندار خود " خدا و کسانی را که ایمان آورده اند فریب می دهند در حالی که جز خود را فریب نمی دهند و نمی فهمند(9)در دلهاشان بیماری –شک و نفاق – هست، پس خدا بیماری آنان را بیفزود – بیافزایاد- و به سزای آنکه دروغ می گفتند عذابی دردناک دارند(10)و چون گویندشان: در زمین تباهکاری مکنید، گویند: همانا ما ایم شایسته کاران(11)آگاه باشید که آنان خود تباهکارانند ولی نمی فهمند(12)و چون به آنان گفته شود: ایمان آورید چنانکه مردم ایمان آورده اند، گویند: آیا مانند بیخردان ایمان بیاوریم؟! آگاه باشید که آنها خود بیخردند ولی نمی دانند(13)و چون کسانی را که ایمان آورده اند دیدار کنند گویند: ایمان آورده ایم و چون با دیو سیرتان خود تنها شوند، گویند : ما با شماییم، ما فقط " آنها را " ریشخند می کنیم(14)خداوند آنان را ریشخند می کند و مهلتشان می دهد که در سرکشی خویش سرگشته و کور دل بمانند(15)اینانند که گمراهی را به "بهای " ره یابی خریده اند – یعنی برگزیده اند – از اینرو بازرگانیشان سود نکرد و راه یافتگان نبودند(16)

***************************************************************

نکته ها:

1- روش تبلیغ براى کفّار، انذار است. اگر انذار و هشدار در انسان اثر نکند، بشارت و وعده ها نیز اثر نخواهند کرد

2- درک نکردن حقیقت، بالاترین کیفر الهی است

((بحث های این صفحه قرآن کریم بیشتر به مسائل سیاسی مربوط می شود))